Vanalles en nog wat!

Hallo lieve allemaal,

Een volgend verhaaltje vanuit mijn “thuis” hier in Swedru.

Waar zal ik eens beginnen.......
Ik start even bij de kliniek. Ondertussen heb ik alle kinderen kunnen voorzien van een note-blok/ potlood en puntenslijper (dankzij jullie!!!!!) zodat ze naast de enkele uurtjes school die ze hebben per week ook zelf kunnen blijven oefenen. Naar mijn idee krijgen ze ongeveer 4 uur per week les. Erg weinig dus gezien de langere periode dat ze zijn opgenomen in de kliniek. Vandaag ook een opblaasbare wereldbol aan de leraar gegeven. Samen hebben we met de kinderen bekeken waar zij wonen en waar Nederland ligt. Erg leuk om even op het schooltje bezig te zijn. Via Van Lier Schoenen in Belfeld (bedankt Roger) de orthopedisch schoenmaker in de kliniek kunnen vertellen dat er over twee weken materiaal komt vanuit Nederland. Ze zijn daar super blij mee omdat de kwaliteit beter is.
Donderdag ga ik met een verpleegster van de kliniek samen naar de markt in Swedru om spullen te kopen voor de moeders en kinderen die opgenomen zijn in de kliniek. Ze moeten in hun eigen onderhoud voorzien en dit is voor bijna iedereen een hele opgave. Vaak is erte weinig geld en verlaten de moeders en kinderen de kliniek vroegtijdig. Of ze gaan tijdelijk weg om later als ze weer geld hebben terug te komen.
De moeders (verzorgers) hebben voor mij een lijstje gemaakt. Hierop staat bv: rijst/ fruit/ iets om soep mee te maken/ Milo (soort chocolademelk)/ melk/ pampers/ wc-papier/ klamboe (deze zijn ook niet voor iedereen aanwezig) en nog veel meer. Ik ben benieuwd of we donderdag alles meekrijgen maar dat gaat vast goed komen.
Voor de fysiotherapie afdeling komt er een loopbrug voor de kinderen. Ze hebben er nu ook een maar die is veel te hoog. Het mooie is dat deze gemaakt kan worden door de timmerman die werkzaam is in de kliniek.
(Op deze manier hoop ik middels jullie sponsoring een goede bijdrage te kunnen leveren aan het welzijn van de kinderen).
Vrijdag ga ik samen met Mr. Hayford naar OTC. Dit is een orthopedisch therapeutisch centrum in Nsawan. Opgericht door een Nederlander (De Ruyter). We gaan daar drie rolstoelen ophalen voor de kliniek in Duakwa.

Even nog wat andere weetjes over Ghana. Ik drinkwater uit een plastic zakje. Deze koop je met de 30 tegelijk. 1 Zakje bevat 500ml water. Kosten 3 cedi voor 30 zakjes (5 cedi is ongeveer 1 euro).
Overnachting afgelopen weekend in Kokrobiti: 56 cedi is 10 euro. Ontbijtje: ongeveer 4 euro. Avondeten met drankje: ongeveer 8 euro. Flesje bier (300ml): 1 euro en 10 cent.
Het leven hier is voor onze maatstaven niet duur. Je ziet hier niemand in het openbaar roken. Wat je wel ziet is veel afval langs de kant van de weg : plastic zakjes/ flesjes/ blikjes enz. Afgelopen weekend zelfs op het stand. Vol verbazing heb ik daar rondgelopen. Het is geen gezicht overal die rommel maar het went wel. Veel woningen/ scholen enz waar ze met de bouw gestart zijn maar niet afgemaakt. Gebouwen worden ook niet onderhouden. De Ghanezen besteden wel veel aandacht aan eten , hun kleding, haren (veel vrouwen met pruiken/ ingevlogen extensions) nemen twee keer per dag een douche (als ze deze hebben anders met een emmer water) , nemen de tijd om een praatje te maken en stellen veel vragen, gastvrij, nemen in mijn ogen de dag hoe die komt en leven ook meer van dag tot dag.

Nog even terug naar afgelopen weekend. We (Sara, Eveline, Yvonne, Lena en ik allemaal vrijwilligsters) zijn naar Kokrobiti beach geweest. Geslapen in Big Milly’s guesthouse. Genoten van zon, zee, stand (iets minder door alle rommel die er lag), lekker eten, live muziek.

Volgende week weer een nieuw verhaal. De reactie op de voedselpakketten, beschrijving van OTC en de belevenissen van het weekend.

Slaap lekker allemaal.
Veel liefs Rudy

Kerk/ strand/ de kinderen in de kliniek

Beste allemaal,

Het is tijd voor een volgend verhaal vanuit Swedru.
Graag wil ik jullie mijn ervaringen van afgelopen weekend vertellen. Dagje strand en de kerk. Maar ook nog wat informatie over de kliniek, het bezoek van Marieke aan de kliniek en mijn ervaringen in Swedru zelf.

Zaterdag zijn we met 4 vrijwilligsters (Sara, Eveline, Yvonne en ik) naar Winneba beach geweest. Het was een heerlijk ontspannen dagje aan het strand. Eerst een wandeling over het strand met mooie palmbomen en veel bedrijvigheid i.v.m vissers. Daarna even verkoeling zoeken in de zee om daarna heerlijk een uurtje te genieten van de zon. Een kokosnoot nuttigen en vooral genieten van alles om ons heen. Langzaam wordt het ook drukker op het strand, veel lokale mensen komen hier op zaterdag relaxen. We vinden een soort van terrasje/ barretje en nuttigen een Ghanees biertje. Verderop staat iemand te grillen: het ruikt heerlijk en ik kan het niet weerstaan om iets te nuttigen. Het was heerlijk!!! Wat het was? Geen idee. Het had het meeste weg van een curryworst op een stokje met pittige kruiden. Rond 16:00 uur nemen we de trottro terug naar Swedru om een echte Ghanese maaltijd te eten. Mary en ABBA hebben voor ons pindasoep, Fufu en kip gemaakt. Fufuis een soort deeg van cassave en yam (als ik het goed heb). Je eet het met je rechter hand (je linker hand gebruik je hier niet met eten deze is namelijk niet rein). Stukje deeg door de soep en de kip erbij. Het deeg is erg machtig dus veel teveel maar wel lekker.

Zondagmorgen ben ik samen met ABBA, Clarence (man van Mary) en Eveline naar de kerk gegaan. Iedereen zag er op zijn mooist uit. We zijn met de taxi naar de kerk gegaan zo rond de klok van 8:45 komen we aan bij de kerk. Ik hoor de muziek, echt zoals ik mij had voorgesteld: gospelachtige klanken. Helemaal top. Bij binnenkomst geniet ik nog meer: iedereen ziet er prachtig uit, mensen dansen, houden hun armen omhoogen doen naar mijn idee op dat momentwat goed voelt. Om ongeveer 9:15 start de dienst: een preek van twee uur!!!!! Dat was wel erg lang maar gelukkig in het Engels dus goed te volgen. Tussendoor enkele liedjes die door iedereen worden meegezongen (kon de tekst meelezen). Rond 11:30 verlaten we de kerk en lopen we terug. De rest van de zondag heb ik mijn presentaties voor de kliniek voorbereid.

Maandag was een erg fijne dag op de kliniek. Ik heb Marieke mogen ontmoeten. Marieke heeft drie jaar geleden als vrijwilligster in de kliniek geholpen. Zij komt uit Nederland en is ook fysiotherapeute. In het voortraject van mijn trip naar Ghana heb ik regelmatig mail contact met haar gehad. Heerlijk om haar nu te ontmoeten, te praten over de kliniek, de kinderen, het leven in Ghana, ervaringen uitwisselen enz. Marieke werk nu in Nsawan OTC: revalidatiekliniek (opgericht door ederlander in 1961). Voor de lunch zijn we uitgenodigd bij Mr. Hayford (manager/ coördinator) mede-oprichter van Salvation Army clinic in Duakwa. Hij neemt ons mee naar zijn huis op het terrein. We praten over de kliniek, wat er nodig is en hoe dit te realiseren. Voor Marieke is het als thuiskomen. Zij heeft bij de familie Hayford gewoond.

Vandaag na het werk heerlijk door Swedru gelopen op zoek naar een Copy-shop of iets wat daar op lijkt.
Voor mijn presentatie wil ik de moeders nl. Enkele kopietjes meegeven over oefeningen die ze samen met de kinderen kunnen doen / samenvatting over de “normale” ontwikkeling van het kind enz..nadat we dit samen hebben doorgenomen. Mijn zoektocht wordt beloond. Een kopieerapparaat en een super aardige man die voor mij alle kopietjes maakt die ik nodig heb. Daarna op zoek naar een cadeautje voor Sara (vrijwilligster die ook bij Mary woont) zij is morgen jarig. Ik had bedacht om een cd van een Ghanese artiest te kopen. Ook dit is gelukt. Ik weet niet of het de originele cd’s zijn (kosten 2 euro per cd) maar ik heb samen met de eigenaar van het winkeltje de muziek beluisterd. Hij heeft mij bij enkele liedjes tekst en uitleg gegeven zodat ik weet waarover ze gaan. Het was super leuk, echt gelachen. Bij het verlaten van de winkel heeft hij wel drie keer “God bless you” tegen mij geroepen.

Dit is weer even een up-date over te leven in Ghana.

Tot de volgende keer.
Veel liefs Rudy

Mijn dagelijkse leventje

Hallo allemaal,

De tijd vliegt hier voorbij. Het werken in de kliniek bevalt erg goed,. Even mijn weg moeten vinden maar dat zit nu helemaal goed. Met wat advies van mijn hulplijn in Nederland (bedankt Riekie) heb ik alles op de rit.

Een werkdag ziet er ongeveer als volgt uit. Ik sta om 6:15 uur op. Wassen, aankleden en ontbijten. Om 7:10 loop ik een klein stukje naar een kruispunt waar verschillende taxi’s en trotto’s staan. Er wordt meteen gevraagd “Obruni where are you going?” . Obruni betekent blanke. Dat hoor ik hier erg veel. De mensen bedoelen er niets verkeerd mee. Dus geen probleem. Ik geef netjes aan dat ik naar de kliniek in Duakwa wil. Ze geven aan in welke trottro (soort taxi-busje) ik kan plaatsnemen. En dan begint het wachten..... De trottro vertrekt pas als hij vol is. Er passen 14 personen in. In de ochtend wacht ik meestal zo ongeveer 10 minuten. Het wisselt een beetje hoe laat ik bij de kliniek ben. Ritje van ongeveer 20-25 minuten. Ik ben rond 7:50 meestal daar. Zet alles klaar wat ik nodig heb en vanaf acht uur komen de verzorgers ( dit is meestal de moeder maar kan ook de tante of oma zijn) met kinderen binnen. Ik start meteen met oefenen/ behandelen. Meestal ben ik dan rond 11 uur klaar. Even bijpraten met de andere fysio’s: Rosina en Nilsson. Iets eten (dit krijg ik mee van Mary: iedere dag een soort bredere thermosfles met een warme maaltijd, heerlijk), veel water en dan weer verder. Rond 11:45 start ik met weer een oefensessies/ behandeling.
Ik probeer het mobiliseren/ doorbewegen te combineren met functioneel oefenen en het geven van instructies aan de verzorgers. Het is erg intensief maar super leuk en leerzaam.
Rond 15:00 uur ga ik terug naar Swedru. Daar noteer ik in een soort van dossier wat ik met de kinderen heb gedaan, voortgang enz. Meestal zoek ik nog wat extra info op over aandoeningen waar ik mee te maken krijg hier. Gisteren druk bezig geweest met het maken van drie lezingen. Ze hebben me gevraagd om een lezing te geven aan de verzorgers/ moeders in de geboortekliniek en een algemene lezing. De lezing aan de verzorgers wil ik geven over het belang van voorkomen contracteren/ belang van blijven oefenen / hoe verder in de thuissituatieen kort iets over de meest voorkomende aandoeningen en dan vooral laten inzien dat iedereen een afwijking kan krijgen en even goed in de maatschappij moet kunnen participeren (dat het niets met een kwade geest te maken heeft, wat ze hier nog weleens geloven). Geboortekliniek over de normale ontwikkeling van een kind/ voorkomen van bepaalde aandoeningen/ wanneer raadpleeg je de arts. Algemene lezing over preventie van lage rugpijn voor medewerkers in de zorg en het belang van oefeningen/ core stability training. Dus genoeg te doen! Hele uitdaging, maar gaat vast goed komen.
Rond 18:00 uur is het eten klaar. Na het eten wat kletsen en tv kijken met het gastgezin. Nog wat lezen en rond 21:30 uur naar bed.

Ook al heel wat vrolijke gezichten gezien bij het geven van de meegebrachte spullen. Orthopedisch schoenmaker was super blij met het kleine specialistische gereedschap dat ik had meegenomen. De kinderen spelen volop met het oefenmateriaal. Ik heb verder aangegeven dat ik sponsorgeld heb aan het hoofd van de kliniek. Hij gaat overleggen met de fysiotherapeuten en orthopedisch schoenmaker hoe dit het beste te besteden.

Afgelopen weekend zijn we met 5 personen (Sara/ Sigrid/ Isabella en Kofi (zoon van een ander gastouder gezin) naar de Boti Falls geweest Super mooie wandeling gemaakt en heerlijk gezwommen. Op uitnodiging bij een Ghanees gezin ontbijt genuttigd. In de avond ergens in een restaurant gegeten (voor 4 euro 50: fried Rice met vis, champignons, ui en paprika en een flesje fris). Het eten is hier tot nu toe overal heerlijk! Favoriet tot nu toe RedRed: plantien (soort banaan achting iets) met een bonen prutje. Gekookte en gebakken Yam is heerlijk en de Buffalo (soort gebakje).

En wat heb ik hier nog meer gevonden............ jippie een soort van sportschool. Ze hebben een lopende band dus vandaag 20 minuten hardgelopen (in 30 graden is dat best een hele inspanning) daarna wat krachtoefeningen met losse dumbells/ soort theraband en een oefenbal. Was heerlijk om even te sporten.

Verder heb ik hier een geweldige tijd. Veel nieuwe ervaringen/ nieuwe mensen leren kennen en langzaam leer ik enkele woordjes van de taal. Ik geniet volop.

Heel veel liefs

Swedru

Hallo allemaal,

Het is alweer donderdag en mijn eerste dag in de kliniek is voorbij. Het was een hele belevenis.

Eerst even terug naar gisteren. In de ochtend vertrokken vanuit Weiji in de buurt van Accra naar Swedru. Eerst Yvonne (vrijwilligster uit Zweden) naar haar project gebracht: Mums care een kindertehuis/ weeshuis waar ze 5 weken gaat helpen. Daarna door naar een ander weeshuis met kleuterschool waar we allerlei boodschappen naartoe hebben gebracht ( Tina heeft dit weeshuis opgericht). Daarna door naar Swedru. Ik begin weer langzaam de zenuwen te krijgen: waar kom ik terecht? Hoe is het gastgezin? Wat is Swedru voor een plaats?

Aangekomen bij het huis van mijn gastgezin word ik hartelijk ontvangen door Mary (gastvrouw). Zij woont hier samen met haar dochter Abba. Ze laat me haar bovenwoning zien. Hele ruime woning met voor hier alles erop en eraan: keuken met gasfornuis/ Douche met stromend water, dit is wel koud maar voor hier niet erg/ normaal toilet/ eetkamer/ woonkamer/ 4 slaapkamers en ja zelf iets wat op een wasmachine lijkt. Ik hoef alleen nog maar zelf te wringen en de was op te hangen. Droogt nu niet echt goed buiten het regent iedere avond behoorlijk. Er woont hier nog een andere vrijwilligster. Haar naam is Sara ze komt uit Zwitserland en werkt in een ziekenhuis hier in Swedru als verpleegkundige. Buiten dat ik al een paar woordjes Twi heb geleerd kan ik mijn Engels en Duits ook weer ophalen.

Even alvast een eerste indruk van de Salvator Army Kliniek en revalidatiecentrum. Het is een best grote kliniek. Revalidatie is voor kinderen met lichamelijke afwijkingen zoals spasme/ contracteren/ afwijkingen stand voeten en benen/ wervelkolomafwijkingen enz. De kinderen en verzorgens verblijven hier enkele maanden.Verder hebben ze een verloskundige afdeling. Orthopedisch schoenmaker/ timmerman die verschillende aangepaste stoeltjes maakt. Polikliniek waar ook mensen/ kinderenkomen met visueel problemen, gehoorproblemen, worden echo’s gemaakt en er is een klein laboratorium.

Op de revalidatie-afdeling doorlopen de kinderen en verzorgers een heel traject: lichamelijk en geestelijk onderzoek/ educatie over de verschillende aandoeningen voor de verzorgers/ advies over voeding. Ik ben vast nog van alles vergeten maar dan laat ik het later nog weten. Rose is de fysiotherapeute van het revalidatiecentrum. Hele aardige vrouw die mij wel op de eerste dag voor de leeuwen heeft gegooid. Ze verzocht me om naar de oefenruimtete gaan en de kinderen die daar waren te onderzoeken en met ze te oefenen en meteen de verzorgers deze oefeningen te leren. In de oefenzaalwaren ongeveer 10-15 kinderen en dus ook verzorgers aanwezig met allerlei verschillende aandoeningen. Even dacht ik : oké en nu? Ik ben gewoon begonnen en geprobeerd een beeld te krijgen van de aandoeningen en interactie te krijgen met de kinderen en verzorgers. Het was wat chaotisch en rommelig dus morgen proberen wat structuur aan te brengen en een soort van dossier aanmaken voor ieder kind.

Het was een intensieve dag. Slaap lekker allemaal en tot snel.

Kus Rudy

De eerste twee dagen

Lieve allemaal,

De eerste twee dagen in Ghana zijn alweer voorbij. Gisteren aangekomen in Accra na een hele goede en rustige reis. Drie stoelen naast elkaar vrij dus ik heb heerlijk kunnen slapen. Bij aankomst in Accra verliep ook alles heel erg soepeltjes binnen 30 minuten stond ik alweer buiten. Perfect! Buiten op zoek naar Dennis en William zij komen mij ophalen vanuit Travel Active. Even gewacht en een telefoontje later werd ik opgehaald. Een ritje van 90 minuten in een taxi-busje om te arriveren bij Tina. Tina is de gastvrouw waar ik de eerste drie dagen verblijf. Mijn kamer deel ik met een andere vrijwilligster: Yvonne uit Zweden.

Vandaag zijn we naar een soort winkelcentrum geweest waar Dennis nieuwe SIM kaartjes heeft geregeld. Ik heb een nieuw nummer maar mijn appjes krijg ik nog op het oude nummer binnen ( zo blijf ik toch nog een beetje op de hoogte). Daarna even naar het strand geweest. Erg mooi, wit zand, palmbomen, vissersboten en veel mensen. Het is hier overal erg druk en het verkeer zelf chaotisch, ik kan hier echt van genieten. Overal gebeurt wel iets. Veel markten/ marktkraampjes en overal kun je van alles kopen.

O,ja voor iedereen die het wil weten: het eten is tot nu toe heerlijk en erg veel. In de ochtend wit brood met omelet of jam/ pasta/ boter. Een kopje oploskoffie en water. Dit water krijg je in flesjes maar ook in zakjes. Middageten en avondeten is warm. Bij de lunch kregen we iets van bonen met banaan. Jullie kunnen het geloven of niet maar ik vond de banaan zelf lekker!!!!!! Avondeten bestond uit rijst met kip en warme groenten: wortel en een soort van witte kool. Als toetje vers fruit: ananas en watermeloen.

Ik geniet volop. Morgen gaan we naar Accra.

Tot snel,

Heel veel groetjes vanuit een warm (30 graden) Ghana

Het is bijna zover!!!!

Lieve volgers,

Het is vandaag 13 oktober, twee dagen voor mijn vertrek naar Ghana.
Zondagmorgen 15 oktober om 6.20 uur vlieg ik vanuit Brussel eerst naar Lissabon en vervolgens naar Accra waar ik om 14.30 verwacht aan te komen.
Tijdsverschil: in Ghana is het 2 uur vroeger.

In Accra verblijf ik drie dagen. Daar krijg ik nog de nodige informatie over de projecten waar ik ga helpen, de gebruiken en gewoonten in Ghana.
Woensdagmorgen staat het vertrek naar Swedru op de plannning waar ik ook de komende 6 weken ga wonen bij mijn gastgezin.

Ik kijk er naar uit om deze reis te gaan maken, een droom verwezenlijken en in een ander land mij inzetten als vrijwilligster. Het is nu zeker spannend maar ik ga vooral genieten van alles wat ik mag meemaken.

Mijn volgende berichtje komt waarschijnlijk vanuit Accra. Ik ga proberen jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van alles wat ik mee ga maken en hoe ik de bijdrage (op welke manier dan ok door jullie geleverd) kan inzetten.

Heel veel groetjes Rudy

Expeditie Ghana

Van 15 oktober 2017 tot en met 7 januari 2018 ga ik als vrijwilligster naa rGhana.

Via de reisorganisatie TravelActive ga ik eerst 6 weken mijn medewerking verlenen bij een kliniek/revalidatiecentrum in Duakwa in de buurt van Swedru. Dit revalidatiecentrumvalt onder de Salvation ArmyClinic.
Daarna reis ik door naar het noorden van Ghana. Ook daar verblijf ik 6 weken en ga ik werken bij NabariChild Care Home en Nabari PrimarySchool. Tijdens mijn verblijf logeer ik bij een gastgezin om zo ook de cultuur en gebruiken van de Ghanese bevolking te leren kennen. Hopelijk ook een beetje van de taal: Twi.

De eerste zes weken verblijf ik in het zuiden van Ghana, in Duakwa.
Salvation Army Clinic

Deze kliniek voor fysiotherapie is opgericht door de Salvation Army Church. Vanuit de hele omgeving komen hier kinderen met hun moeders of verzorgers naartoe om fysiotherapiete krijgen. De kinderen hebben heel uiteenlopende aandoeningen waarvoor fysiotherapie nodig is, zoals klompvoetjes, spasticiteit en Cerebrale Parese. In Ghana worden kinderen met een handicap al snel in het verdomhoekje geplaatst en daarom is ook voorlichting en training van de moeders of verzorgers belangrijk. Zij leren hoe ze thuis zelf oefeningen met hun kinderen kunnen doen, om de vorderingen die in de kliniek gemaakt worden, thuis voort te zetten. Naast de kliniek is er ook een orthopedische werkhuis, waar o.a. braces en stoelen gemaakt worden. Het doel van het project is dan ook het verbeteren van de fysieke gezondheid van de kinderen. Het adviseren over de zorg van het kind, maar ook het geven van algemene voorlichting over gezondheid en hygiëne. Als vrijwilligster (fysiotherapeute) behandel ik de kinderen door middel van manuele technieken/ oefentherapieën en laat ik de moeders / verzorgers zien hoe en welke oefeningenze kunnen doen. Ook ga ik indien mogelijk mee op huisbezoek bij kinderen die eerder behandeld zijn. Er blijft een continue controle aan huis om na te gaan of alles goed loopt en om eventueel extra advies tegeven.

Week 7 tot en met 12 ben ik in het noorden van Ghana
Nabari Child Care Home en Primary School

Nabari Child Care Home is in 2009 opgericht door de Assembly woman van district Walewale, Memuna Sandow genaamd. Het weeshuis ligt in de streek Bolgatanga, die het meest hulpbehoevend is vooral omdat het land erg droog is en de bevolking eigenlijk niets heeft. Mevr. Memusa Sandow wilde de kinderen in het geboortedorp van haar man helpen. Nabari Child Care is geen weeshuis maar een kindertehuis. De meeste kinderen hebben wel ouders of familie in de buurt wonen. Het kindertehuis biedt onderdak aan 53 kinderen in de leeftijd van 0 tot 18 jaar. Helaas kunnen ouders niet altijd voor hun kind zorgen, door armoede, ziekte of andere redenen. Voor deze kinderen is er een plekje in het kindertehuis. Als vrijwilligster ga ik mijn hulp bieden in het kindertehuis door mee te helpen: boodschappen doen, huishoudelijke taken, sport en spel activiteiten organiseren, helpen met huiswerk en verzorging.

Primary School

Naast het kindertehuis is er een basisschool in Nabari. Het is belangrijk dat er materiaal komt zodat de leraren beter les kunnen geven. De kinderen uit het dorp moeten nu samen doen met een paar boeken die er zijn. De basis voor een zelfstandige toekomst is toch een gedegen opleiding. Hier wil ik ze graag bij helpen door Engelse les te verzorgen gericht op hygiëne en gezondheid en de hiervoor benodigde studiematerialen te verzorgen. In augustus is er gestart met het bouwen van een extra leslokaal, waarschijnlijk is het nog niet klaar als ik arriveer in Noord-Ghana dus ook hierbij kan ik helpen door de handen uit de mouwen te steken.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Rudy