Beste allemaal,

Vandaag maandag 3 december: Ruud is jarig!!!! Jippie, hartelijk gefeliciteerd. Ik zit nu met mam aan de koffie in Tamale. We hebben al een hele reis achter de rug met heel wat avontuur. In het kort heb ik vorige keer al wat dingen verteld ik probeer nu wat aanvulling te geven.

Vrijdag bij de Co-Foundation geweest van Bart en Emmy van der Grinten, wat een super mooie organisatie. Ze hebben een opleiding voor jongens uit het dorp om in de voetbalwereld vooruit te komen. Er zitten echt uitblinkers bij. Deze weeek vertrekken er twee jongens naar Brazilië en een aantal voor stage naar ons eigen VVV. Ze trainen 4 uur per dag en dat op een ongelijk zandveld met kleine steentjes. Niet echt fijn als je een slidings maakt. Het zijn super gedreven jongens die een toekomst in de voetbalwereld nastreven. Bij de Co Foundation zijn ook vrijwilligers aan het werk. Eentje ervan komt uit Tegelen en heet Niels. ( foto van hem met de pakken koffie). Hij geeft de jongens training: partijtjes spelen, techniek training, core stability, kracht enz. Hij is echt super goed bezig! Top werk Niels. Dus wie zich geroepen voelt kan hem opvolgen!

Na ons bezoek aan Kitase ( Co Foundation) hebben we onze trip voortgezet naar Wli. We hebben een super aardige chauffeur: Joseph. Hij komt uit Accra, getrouwd en heeft een dochtertje van zes jaar. Het is bijna niet te beschrijven hoe een snelweg er hier uitziet. Soms een stukje verharde weg maar dan wel met enorme gaten. Gaten van wel twee meter en een halve meter diep. Maar meestal een zandweg ( rood zand) met een soortgelijk gaten en enorme wielsporen van vrachtwagens. Dus geen wonder dat we dag 1 een platte band hadden. Het mooie hier is dat er in ieder dorp wel iemand is die monteur is. Half uurtje wachten en we konden onze reis voortzetten. Op naar Wli. Onze volgende uitdaging: vind het hotel.......... in een plaats twee hotels met dezelfde naam. Een met adres, het andere zonder adres. Super blij nu met onze telefoons: navigatie systeem werkt uiteindelijk perfect.

Na een goede nachtrust en heerlijk ontbijtje een wandeltocht van 45 minuten gemaakt naar de waterval. Even gezwommen en onder de waterval gestaan en weer een mooie wandeling terug. Natuur is hier nog erg groen, een beetje tropisch zelfs en veel mooie vlinders.

Onze reis gaat verder naar Nkwanta. Het gaat een lange autorit worden dus we vertrekken om 12:00 uur. Weer heel wat hobbelen en bobbelen. En wat gebeurd er ergens halverwege, jaaaaaaaa bingo de gaspedaal doet het niet meer. Dus....... op zoek naar monteur nummer twee. En ja onze chauffeur vind er weer eentje Ian een dorp van nog geen 20 inwoners. Na een half uurtje klussen is de auto weer klaar voor vertrek. Aangekomen in Nkwanta even door het stadje gelopen. Een stadje bestaat hier uit houten kraampjes langs de weg waar mensen van alles en nog wat verkopen. Straatverkoop maar ook soms een soort van winkeltje. Daarna terug naar het hotel, eten en slapen.

Zondag: vanuit Nkanta naar Tamale. We vertrekken om 8:30 uur. We weten dat we bijna de hele dag in de auto zitten. Maar dat wordt nog langer als verwacht. We mogen na 4 uurtjes rijden weer op zoek naar een monteur. Ja monteur nummer 3. Joseph regelt alles dus ook een monteur. Het mooie hier in Ghana is dat iedereen elkaar helpt. Ga naast de weg staan, laat een motor stoppen en vraag om hulp. En ja hoor de hulp komt. Je gaat achter op de motor zitten, tussen de bestuurder en een levende haan in en vervolg je weg. Wij blijven met ons viertjes achter bij de auto in the middel of niks!! We trekken wel veel publiek. Na een uurtje werk aan de auto vervolgen we onze weg. Er was iets afgebroken bij de koppeling. Voor even is alles gemaakt. In Tamale gaat de auto naar de garage. Wij lopen nog even over de markt in Tamale. Kopen koekjes en snoepjes voor het kindertehuis voor morgen. Gaan ergens wat drinken en weer terug naar het hotel. Daar samen gegeten met Joseph en Sylvester ( gids van vorig jaar van pap, mam, Ruud en Maurice), het was een gezellige avond. Heel even nog terug naar eerder die avond. Vanuit Tamale hebben we de taxi terug genomen naar het hotel. Waarschijnlijk is d telefoon van Ruud achter gebleven in de taxi. Heel erg vervelend. We hebben de telefoon kunnen traceren en Sylvester heeft via via de telefoon proberen te vinden, helaas niet gelukt. Ruud is nu telefoonloos dus aub alle berichten naar Maurice.

Zomeren vertrekken we naar Wulugu.

Tot snel, kus van ons