Beste allemaal,

Het is tijd voor een volgend verhaal vanuit Swedru.
Graag wil ik jullie mijn ervaringen van afgelopen weekend vertellen. Dagje strand en de kerk. Maar ook nog wat informatie over de kliniek, het bezoek van Marieke aan de kliniek en mijn ervaringen in Swedru zelf.

Zaterdag zijn we met 4 vrijwilligsters (Sara, Eveline, Yvonne en ik) naar Winneba beach geweest. Het was een heerlijk ontspannen dagje aan het strand. Eerst een wandeling over het strand met mooie palmbomen en veel bedrijvigheid i.v.m vissers. Daarna even verkoeling zoeken in de zee om daarna heerlijk een uurtje te genieten van de zon. Een kokosnoot nuttigen en vooral genieten van alles om ons heen. Langzaam wordt het ook drukker op het strand, veel lokale mensen komen hier op zaterdag relaxen. We vinden een soort van terrasje/ barretje en nuttigen een Ghanees biertje. Verderop staat iemand te grillen: het ruikt heerlijk en ik kan het niet weerstaan om iets te nuttigen. Het was heerlijk!!! Wat het was? Geen idee. Het had het meeste weg van een curryworst op een stokje met pittige kruiden. Rond 16:00 uur nemen we de trottro terug naar Swedru om een echte Ghanese maaltijd te eten. Mary en ABBA hebben voor ons pindasoep, Fufu en kip gemaakt. Fufuis een soort deeg van cassave en yam (als ik het goed heb). Je eet het met je rechter hand (je linker hand gebruik je hier niet met eten deze is namelijk niet rein). Stukje deeg door de soep en de kip erbij. Het deeg is erg machtig dus veel teveel maar wel lekker.

Zondagmorgen ben ik samen met ABBA, Clarence (man van Mary) en Eveline naar de kerk gegaan. Iedereen zag er op zijn mooist uit. We zijn met de taxi naar de kerk gegaan zo rond de klok van 8:45 komen we aan bij de kerk. Ik hoor de muziek, echt zoals ik mij had voorgesteld: gospelachtige klanken. Helemaal top. Bij binnenkomst geniet ik nog meer: iedereen ziet er prachtig uit, mensen dansen, houden hun armen omhoogen doen naar mijn idee op dat momentwat goed voelt. Om ongeveer 9:15 start de dienst: een preek van twee uur!!!!! Dat was wel erg lang maar gelukkig in het Engels dus goed te volgen. Tussendoor enkele liedjes die door iedereen worden meegezongen (kon de tekst meelezen). Rond 11:30 verlaten we de kerk en lopen we terug. De rest van de zondag heb ik mijn presentaties voor de kliniek voorbereid.

Maandag was een erg fijne dag op de kliniek. Ik heb Marieke mogen ontmoeten. Marieke heeft drie jaar geleden als vrijwilligster in de kliniek geholpen. Zij komt uit Nederland en is ook fysiotherapeute. In het voortraject van mijn trip naar Ghana heb ik regelmatig mail contact met haar gehad. Heerlijk om haar nu te ontmoeten, te praten over de kliniek, de kinderen, het leven in Ghana, ervaringen uitwisselen enz. Marieke werk nu in Nsawan OTC: revalidatiekliniek (opgericht door ederlander in 1961). Voor de lunch zijn we uitgenodigd bij Mr. Hayford (manager/ coördinator) mede-oprichter van Salvation Army clinic in Duakwa. Hij neemt ons mee naar zijn huis op het terrein. We praten over de kliniek, wat er nodig is en hoe dit te realiseren. Voor Marieke is het als thuiskomen. Zij heeft bij de familie Hayford gewoond.

Vandaag na het werk heerlijk door Swedru gelopen op zoek naar een Copy-shop of iets wat daar op lijkt.
Voor mijn presentatie wil ik de moeders nl. Enkele kopietjes meegeven over oefeningen die ze samen met de kinderen kunnen doen / samenvatting over de “normale” ontwikkeling van het kind enz..nadat we dit samen hebben doorgenomen. Mijn zoektocht wordt beloond. Een kopieerapparaat en een super aardige man die voor mij alle kopietjes maakt die ik nodig heb. Daarna op zoek naar een cadeautje voor Sara (vrijwilligster die ook bij Mary woont) zij is morgen jarig. Ik had bedacht om een cd van een Ghanese artiest te kopen. Ook dit is gelukt. Ik weet niet of het de originele cd’s zijn (kosten 2 euro per cd) maar ik heb samen met de eigenaar van het winkeltje de muziek beluisterd. Hij heeft mij bij enkele liedjes tekst en uitleg gegeven zodat ik weet waarover ze gaan. Het was super leuk, echt gelachen. Bij het verlaten van de winkel heeft hij wel drie keer “God bless you” tegen mij geroepen.

Dit is weer even een up-date over te leven in Ghana.

Tot de volgende keer.
Veel liefs Rudy