Hallo allemaal,

De tijd vliegt hier voorbij. Het werken in de kliniek bevalt erg goed,. Even mijn weg moeten vinden maar dat zit nu helemaal goed. Met wat advies van mijn hulplijn in Nederland (bedankt Riekie) heb ik alles op de rit.

Een werkdag ziet er ongeveer als volgt uit. Ik sta om 6:15 uur op. Wassen, aankleden en ontbijten. Om 7:10 loop ik een klein stukje naar een kruispunt waar verschillende taxi’s en trotto’s staan. Er wordt meteen gevraagd “Obruni where are you going?” . Obruni betekent blanke. Dat hoor ik hier erg veel. De mensen bedoelen er niets verkeerd mee. Dus geen probleem. Ik geef netjes aan dat ik naar de kliniek in Duakwa wil. Ze geven aan in welke trottro (soort taxi-busje) ik kan plaatsnemen. En dan begint het wachten..... De trottro vertrekt pas als hij vol is. Er passen 14 personen in. In de ochtend wacht ik meestal zo ongeveer 10 minuten. Het wisselt een beetje hoe laat ik bij de kliniek ben. Ritje van ongeveer 20-25 minuten. Ik ben rond 7:50 meestal daar. Zet alles klaar wat ik nodig heb en vanaf acht uur komen de verzorgers ( dit is meestal de moeder maar kan ook de tante of oma zijn) met kinderen binnen. Ik start meteen met oefenen/ behandelen. Meestal ben ik dan rond 11 uur klaar. Even bijpraten met de andere fysio’s: Rosina en Nilsson. Iets eten (dit krijg ik mee van Mary: iedere dag een soort bredere thermosfles met een warme maaltijd, heerlijk), veel water en dan weer verder. Rond 11:45 start ik met weer een oefensessies/ behandeling.
Ik probeer het mobiliseren/ doorbewegen te combineren met functioneel oefenen en het geven van instructies aan de verzorgers. Het is erg intensief maar super leuk en leerzaam.
Rond 15:00 uur ga ik terug naar Swedru. Daar noteer ik in een soort van dossier wat ik met de kinderen heb gedaan, voortgang enz. Meestal zoek ik nog wat extra info op over aandoeningen waar ik mee te maken krijg hier. Gisteren druk bezig geweest met het maken van drie lezingen. Ze hebben me gevraagd om een lezing te geven aan de verzorgers/ moeders in de geboortekliniek en een algemene lezing. De lezing aan de verzorgers wil ik geven over het belang van voorkomen contracteren/ belang van blijven oefenen / hoe verder in de thuissituatieen kort iets over de meest voorkomende aandoeningen en dan vooral laten inzien dat iedereen een afwijking kan krijgen en even goed in de maatschappij moet kunnen participeren (dat het niets met een kwade geest te maken heeft, wat ze hier nog weleens geloven). Geboortekliniek over de normale ontwikkeling van een kind/ voorkomen van bepaalde aandoeningen/ wanneer raadpleeg je de arts. Algemene lezing over preventie van lage rugpijn voor medewerkers in de zorg en het belang van oefeningen/ core stability training. Dus genoeg te doen! Hele uitdaging, maar gaat vast goed komen.
Rond 18:00 uur is het eten klaar. Na het eten wat kletsen en tv kijken met het gastgezin. Nog wat lezen en rond 21:30 uur naar bed.

Ook al heel wat vrolijke gezichten gezien bij het geven van de meegebrachte spullen. Orthopedisch schoenmaker was super blij met het kleine specialistische gereedschap dat ik had meegenomen. De kinderen spelen volop met het oefenmateriaal. Ik heb verder aangegeven dat ik sponsorgeld heb aan het hoofd van de kliniek. Hij gaat overleggen met de fysiotherapeuten en orthopedisch schoenmaker hoe dit het beste te besteden.

Afgelopen weekend zijn we met 5 personen (Sara/ Sigrid/ Isabella en Kofi (zoon van een ander gastouder gezin) naar de Boti Falls geweest Super mooie wandeling gemaakt en heerlijk gezwommen. Op uitnodiging bij een Ghanees gezin ontbijt genuttigd. In de avond ergens in een restaurant gegeten (voor 4 euro 50: fried Rice met vis, champignons, ui en paprika en een flesje fris). Het eten is hier tot nu toe overal heerlijk! Favoriet tot nu toe RedRed: plantien (soort banaan achting iets) met een bonen prutje. Gekookte en gebakken Yam is heerlijk en de Buffalo (soort gebakje).

En wat heb ik hier nog meer gevonden............ jippie een soort van sportschool. Ze hebben een lopende band dus vandaag 20 minuten hardgelopen (in 30 graden is dat best een hele inspanning) daarna wat krachtoefeningen met losse dumbells/ soort theraband en een oefenbal. Was heerlijk om even te sporten.

Verder heb ik hier een geweldige tijd. Veel nieuwe ervaringen/ nieuwe mensen leren kennen en langzaam leer ik enkele woordjes van de taal. Ik geniet volop.

Heel veel liefs